Historia Śliwna

            Pierwsza wzmianka o miejscowości występuje w aktach grodzkich z lat 1380-1398. Właścicielem wówczas był Stefan ze Śliwna herbu Sierp. W 1391-1398 własność Mikołaja i Małgorzaty Śliwińskich. W XVI w. Śliwno należało do Jakuba Niegolewskiego, a w I poł. XVII w. przechodzi w ręce Jerzego Pigłowskiego herbu Sokół. Wsławił on się w walkach z Tatarami za czasów Zygmunta III i Władysława Wazów, jak również jako autor różnych panegiryków. Jego epitafium znajduje się w kościele parafialnym w oddalonych o 4 km Dusznikach Wlkp. U schyłku XVIII w. właścicielem zostaje Katarzyna Sczaniecka, a w dalszym ciągu jej sukcesorzy. W 1857 r. nabył Śliwno od Karola Stebłowskiego, szwagra Emilii Sczanieckiej, Niemiec Hildebrandt. W tym okresie 40 % mieszkańców stanowili przybysze z Prus. Stan taki utrzymywał się do II wojny światowej.

 Stąd pochodził Stefan Barcikowski (1868-1912), kupiec branży drogeryjnej w Poznaniu, działacz gospodarczy i członek Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, pochowany na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan.

         W 1965 r. i 1985 r. oddano do użytku dwa bloki mieszkalne.

R E K L A M A

Poczta w domenie @sliwno.pl